Ρομαντικοί, μαζευτείτε

Πολλές φορές αναρωτιέμαι…
«γιατί είναι τόσο δύσκολες οι ανθρώπινες σχεσεις;»

Τι είναι αυτό που φέρνει τη χημεία σε μια σχέση; Και τι την επιτυχία;
Και στην τελική, τι είναι η επιτυχία σε μία σχέση;
Είναι να περνάς όμορφα;
Είναι να αγαπάς και να αγαπιέσαι;
Ή είναι να… ζεις το έντονο πάθος;

Ίσως η επιτυχία να είναι υποκειμενική.
Ίσως ανάλογα με τα θέλω μας, η επιτυχία κρίνεται διαφορετικά.
Υπάρχει όμως… κάποια βάση, κάποια κοινή βάση, ώστε να δημιουργηθεί μια όμορφη σχέση;
Ή είμαστε καταδικασμένοι να ζούμε μέσα στην αναζήτηση, μέσα σε έναν λαβύρινθο να βρούμε την πολυπόθητη ευτυχία και το άλλο μας μισό;

Το παραδέχομαι. Δεν το αρνούμαι.
Είμαι από αυτούς.
Είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι υπάρχει. Το άλλο μισό.
Ότι η ζωή χωρίς σύντροφο, χωρίς αγάπη, χωρίς έρωτα… δεν αξίζει και πολλά.

Σίγουρα είμαστε μονάδες.
Σίγουρα πρέπει να είμαστε ευτυχισμένοι και μόνοι μας, αλλά…
Αν δεν υπάρχει έρωτας, τότε κάτι λείπει.

Είναι τόσο σκληρή η ζωή, τόσο σκληρή η καθημερινότητα, για να αρνηθούμε τον έρωτα.
Πως θα αντέξουμε χωρίς αυτόν;

Και μη γελιέστε.
Δε μιλάω για τον εφήμερο έρωτα.
Δε μιλάω για τον έρωτα που θα περάσει σε μία εβδομάδα.
Δε μιλάω για τον έρωτα που… στην πρώτη δυσκολία… θα εξαφανιστεί, θα πεταχτεί από μέσα σου, λες και δεν υπήρξε ποτέ.

Μιλάω για τον έρωτα που… σε αναστατώνει κάθε βράδυ.
Σε κάνει να πετάς στα σύννεφα, λες και είσαι παιδάκι.
Σε κάνει να ξεχνάς κάθε δυσκολία, μόνο και μόνο επειδή είναι εκεί.
Δεν υπάρχουν παιχνίδια.
Δεν υπάρχουν δεύτερες σκέψεις.
Μονάχα αυτός και εσύ. Εσύ και αυτός.

Αλλά ζούμε σε δύσκολες εποχές για τέτοιους έρωτες.
Ζούμε στην εποχή της επιφανειακότητας.
Όλοι είναι επιφανειακοί.
Όλοι αρκούνται με… επιφανειακές αγάπες, επιφανειακές λέξεις, επιφανειακά… τα πάντα.
Δεν υπάρχει συναίσθημα. Δεν υπάρχει βάθος.
Δεν υπάρχει αντοχή. Δεν υπάρχει διάρκεια.

Στην πρώτη, και αν όχι στην πρώτη, στις πρώτες δυσκολίες, η πρώτη σκέψη είναι να φύγουν.
Και εσύ είσαι εκεί.
Προσπαθώντας να διορθώσεις…
Προσπαθώντας να διατηρήσεις, αυτήν τη σχέση που τόσο αγαπάς, που τόσο το νιώθεις ότι αξίζει να παλέψεις για αυτήν.
Μόνος σου.
Αυτό είναι το πρόβλημα.
Οι σχέσεις θέλουν δύο.

Ίσως ζω σε λάθος εποχή.
Ίσως όλοι μας, εμείς οι ρομαντικοί, ζούμε σε λάθος εποχή.
Ίσως πρέπει να μαζευτούμε όλοι μαζί και να ιδρύσουμε το δικό μας χωρίο.
Γιατί χωριό θα είναι.

Αλλά μην απογοητεύεστε.
Μπορεί να ακούγομαι απογοητευμένη αλλά είναι της στιγμής.

Ποτέ δε θα αρνηθώ το συναίσθημα.
Ποτέ δε θα το περιορίσω.
Ακόμη και αν αυτό σημαίνει περισσότερη θλίψη.
Θέλει τσαγανό να αφήνεσαι στο συναίσθημα.
Γίνεσαι ευάλωτος.
Δίνεις στον άλλον τη δύναμη να σε πληγώσει.
Άλλα και να σε ωθήσει ψηλά.
Να σε κάνει να νιώσεις την ευτυχία όπως δεν θα την ένιωθες ποτέ εάν δεν ρίσκαρες.